సోలెడు సోలెడు ముచ్చాలిస్తా !

 ష్!

మీకో రహస్యం చెప్పాలి!

మా అమ్మాయిమణి తో ఎప్పుడైనా అనబోయేరు!

తినబోయే చోట మరీను!

నిజమండీ!

ఈ మధ్య మా అమ్మాయిమణి ఆజమాయిషీ ఎక్కువైపోయింది

ఎప్పుడెప్పుడు ఏమేమి తినాలి ..ఎంతెంత తినాలి..  ఎప్పుడు తినాలి ..అన్నీ వారి ఆజ్ఞానుసారంగా జరగాలని !

కుంచమంత కూతురుంటే కంచంలో కూడు అంటారు కదా , మా కూతురుగారు  కొంచెం అటూ ఇటూగా అంతే ననుకోండి. కాకపోతే,  కంచం మీద ఆమె సార్వభౌమాధికారం పెరిగిపోతోందన్నమాట!

పొద్దున్నే లేచీ లేవగానే , వేడి వేడి కాఫీ తాగాలా వద్దా?  మీరే చెప్పండి!

మా అమ్మాయి ససేమిరా వద్దంటుంది. 

ఖాళీ కడుపుతో కాఫీ మంచిది కాడు. ముందు ఏదైనా తినాలి ,ఆ పైనే కాఫీ!  ఇదీ ఆమె ఉవాచ.

ముందుగా ఓ గ్లాసుడు నిమ్మరసం తాగులెమ్మని ...కొద్దిగా సవరింపు.

సరేలే , ఇదేదో " యోగా ”"కారుల  తరహా లెమ్మని సర్దుకుపోదాం అనుకుంటే , మా ఆమ్మాయి వడ్డించే   "ఫల"హారాలు, మొలకెత్తిన పెసలు వగైరాలతో మనకొచ్చిన పేచీ ఏమీ లేదు. వాటికన్నా ముందుగా పొద్దునే ఓ కప్పుడు ఓట్సు తినమని తెచ్చి పెట్టింది తను.ఇక మొక్కజొన్న పలుకుల సంగతి సరేసరి!

సరాసరిగా అటు అమెరికా నుంచి  ఎగురుకొంటూ వచ్చాయయ్యే... కోడై కూస్తూ !

వాటి వెన్నంటే  ఓడెక్కి వచ్చాయి కదా ఈ ఓట్సు పలుకులు.

ఓట్సు అంటే ఏంటో అనుకొనేరు మన గోధుమలకు ముత్తవ్వలు అన్నారొక వ్యవసాయజ్ఞులు. కాదు.. కాదు ...కొర్రలు మన గోధుమల ముత్తాతలు అన్నారింకొకరు.

ముత్తవ్వో మూలపంటో కావొచ్చు కాక , వారి సముదాయింపు దేశవిదేశాల పంటలన్నికీ మన చుట్టరికం .

ఆ దరిమిలా మన వంటింట్లో కి సాదర ఆహ్వానం అన్నమాట!

ఈ ఆలోచనలన్నీ ఇలా సాగుతూ ఉండగా .. మా అమ్మాయి చక్కగా మిలమిల మెరిసే పింగాణీ కప్పులో వేడి వేడి పాలు పోసుకొని , అందులో గుప్పెడు ఓట్సు అటుకులు  పోసి , నా ముందుకు తోసింది. చంచాతో సహా!

మింగాలేక కక్క లేకా .. ఆమె ఉపన్యాసాలతో సహా తినవలసి వచ్చింది.

మా అమ్మాయి ఆసాంతం ఓట్సు అటుకుల ప్రాధాన్యం గురించి చెపుతూ ఉంది. లెక్కకు మిక్కిలి పోషక విలువలు ...బోలెడంత పీచుపదార్థం వగైరా వగైరా.

హతోస్మి!

నేను మాత్రం తక్కువ తిన్నానా?

అమ్మాయి ఎక్కడ నొచ్చుకుంటుందో నని ఒక  పక్క .ఆమె వడ్డింపుకు న్యాయం చేకూరుస్తూ ..

చంచాను తిరగేస్తూ...        

మరో పక్క బుర్రను గిర్రున తిరగేస్తున్నాను.

తటాల్మని గుర్తొచ్చాయి.

 మా వూరి నుంచి తెచ్చుకొని ,అటకలో  డబ్బాలో దాచి పెట్టిన సోలెడు "ముచ్చాలు"!

యస్స్!నేను మనసులోనే ఓ గెంతు గెంతాను. నా ముఖం తేటబడింది.

నేను తృప్తి గా తలాడించడం చూసి,
మా అమ్మాయి కడుంగడు సంతసించి ,

ఖాళీ కప్పు చేతబట్టుకొని వెళ్ళింది. తన పుస్తకంలో తాను మునిగి పోయింది.

 హమ్మయ్య !

చప్పుడు కాకుండా  వెళ్ళి .. వంటింటి అటక మీది డబ్బాను తీసాను.

“సోలెడు సోలెడు ముచ్చాలిస్తా

సొని పూల దండలిస్తా ..

కోడలా మా కోతకు రావమ్మా .. “  అని లోలోనే పాడుకొంటూ..

గుప్పెడు ముచ్చాలు తీసి , గ్రైండర్ లో పోసి గిర్రున ఒక తిప్పు తిప్పాను.

ముచ్చాల పలుకులు సిద్ధం !

గ్లాసుడు నీళ్ళు పోసి .. కుక్కర్లో పెట్టి ఆ పలుకులు ఉడికించానో లేదో...

చక్కగా తయరయ్యింది.   

మా అమ్మాయి మళ్ళీ ఆస్ట్రేలియన్ ఓట్సు పట్టుకొచ్చేసరికి , నేనేమో నడిగడ్డ ముచ్చాల అన్నం , గుత్తొంకాయ కూర తో తినడానికి వడ్డించుకొన్నా.

తీరా చూద్దును కదా.. మా అమ్మాయి  తెచ్చిన కప్పు ఖాళీది.

" అమ్మా.. మరి నాకో? " అన్నది బుద్ధిమాన్ బాలిక లాగా!

అందుకే కదా అంటారు అడగందే అమ్మైనా పెట్టదు అని!

అడగడం ఆలస్యం, మా అమ్మాయికి ముచ్చాల అన్నం తో పాటు నా ఆలోచనలను వడ్డించేసా!

ఇప్పుడు వినడం ఆవిడ వంతు.

చక్కగా కలిసి కబుర్లాడుకొంటూ భోంచేసేసామోచ్!

ఇక మీకు తెలిసిపోయింది కదా?

మేం జొన్నన్నం తిన్నామోచ్ ! 

తింటూనే ఉన్నామోచ్ !

మరి మీరు?

***

వేడి వేడి జొన్నన్నంలో చిక్కుడుకాయ కూరో బంగాళదుంప వేపుడో వేసుకొని తింటుంటే.. అబ్బబ్బ..నోరూరి పోదూ!

గుత్తొంకాయ వండుకోగలిగారా ఇక సరేసరి!

ఇక , పెరుగు కలుపుకొని ఆపై ఆవకాయ నంజుకొంటుంటే... అబ్బ!

 మాంసాహారులైతే వారికి రుచులవిషయం చెప్పక్కరలేదు !

అవునండీ,   శ్రీనాధుల వారు మాట వరసకు ఏమని అన్నారో కానీ..

సజ్జ జొన్న కూళ్ళు .. లేమికి ప్రతీకలుగా అయిపోయాయి .చూస్తుండగానే పురాభావనలు అయిపోయాయి.పింగాణీ కప్పుల్లో చంచాల్లో ఇమడలేక కాబోలు! 

ఇప్పుడు ఓట్సుకూళ్ళు కార్న్ కూళ్ళు  కనుక ఆధునికులకు చిరునామా అయిపోయినట్లు !

దానా దీనా చెప్పొచ్చేదేంటంటే, మన పంటలన్నీ మన నేపథ్యంలో పుట్టిపెరిగినవి. మన  ఆహార పోషకావసరాలు తీర్చడం ఎలాగో మన పూర్వీకులు బాగానే ఎరుగుదురు.

ఎటొచ్చి మనమే,  సంధిలో సందిగ్ధంలో కొట్టుమిట్టాడుతున్నాం.ఆహార వ్యవహారాల సంబంధమై.

మా అమ్మాయి సంగతి అటుంచి , 

రెండేళ్ళ క్రితం , తెట్టు పరిసర గ్రామాల పిల్లలు పల్లె పదాలల్లుతూ ... అల్లుతూ .. రాగులు సజ్జలు మోటు  తిండ్లనీ  ..అన్నం తిన్న  వారే ఆధునికులని కథలు రాసి మరీ వక్కాణించారు!

వారితోనూ ఈనాడు మా అమ్మాయితో  చేసిన చర్చల తరహా చేశాక.. మళ్ళీ పాత ఆహార అలవాట్ల  కొత్తకథలు  వండి వార్చారు.

అదండీ విషయం!

****

అవును మరి . ఆస్ట్రేలియా ఓట్సు పలుకుల కన్నా, అమెరికా మొక్కజొన్న అటుకుల కన్న తక్కువ తిన్నాయా మన జొన్న పలుకులు? రొట్టెలే చేసుకొన్నామా ,పేలాలే వేపుకొన్నామా,  పేలపిండితో సున్నుండలే  చేసుకొన్నామా ,బూరెలే వండుకొన్నామా...
వండు కున్న వారికి వండుకొన్నంత. తినబోయిన వారికి తినబోయినంత!

చూడండి. మనదేశంలో ప్రతి పూటా  ప్రతి ఇంటా గుప్పెడు జొన్నలో సజ్జలో తిన్నామనుకో ... మనం ఎంత పంట పండించాలి?  రైతులకు  ఎంత ఆదాయం ? వరికి గోధుమకీ మనం వాడుతున్న నీటిలో ఎంత పొదుపు చేయగలం? క్రిమి సంహారకాలు ఎరువుల ఖర్చులు ఎంత మిగిలిపోతాయి? పండించిన వారికీ వండుకున్న వారికీ, అటు డబ్బుకు విలువ .. ఇటు పోషక పదార్థాల నిలువ.

 అబ్బో.ఇలా ఆలోచిస్తూ పోతోంటే ...  సజ్జ జొన్న చేల గట్లె మీద తిన్న పాలకంకుల మాధుర్యం మెదిలింది.  ఆ చేల మంచెల మీద నుల్చుని వడిసెల రాయి  విసరకుండా ముసిరే పిట్టల గుంపులతో దోబూచులాడం గుర్తొచింది.

అబ్బ ..ఎంత మంచి కల!

వాళ్ళ వాళ్ళ దేశాల్లోని మిగులు తగులు పంటలను తెచ్చి , వారేమో మనదేశంలో ఇబ్బడిముబ్బడి లాభాలపంటను పండించుకొంటుంటే   , మనం వాటికి అంతుబట్టని అధిక ధరలు చెల్లించి  కొనుక్కొని ఊరుకోవడమా?  ఊరుకొందామా?

“ అసలు ఈ ముచ్చాల పలుకులకి మనమే పేటేంట్ తీసుకొని అటు అమెరికాకి ఇటు ఆస్త్రేలియా కీ పంపిస్తే ఎలా ఉంటుందంటావ్? “

మా అమ్మాయి ఏం ఆలోచిస్తుందో కానీ ,
మీరు మాత్రం.. మా ముచ్చాల అటుకుల కిటుకుని ఎవరికైనా చెప్పబోయేరు!
ఇది నాకూ మీకూ మధ్యనే ఉండాలి సుమండీ! 

ఇంత బ్రహ్మాండమైన వ్యాపార రహస్యాన్ని ఎవరన్నా సొమ్ముజేసుకొంటే ?!?
అందునా ఆ అమెరికా వాళ్ళ ఈ ఆస్ట్రేలియావాళ్ళ చెవినబడిందే అనుకోండి .ఇక అంతే సంగతులు!  

ష్..!

***

తథాస్తు!

***
ఇవి కూడా రుచి చూడండి.
http://prabhavabooks.blogspot.in/2012/02/blog-post_14.html
http://prabhavabooks.blogspot.in/2011/09/blog-post_20.html

***
All rights @ writer. Title,labels, postings and related copyright reserved.