సజల నయనాలతో.

Sri Kotapati Murahari Rao garu, 

నాన్న గారు తరుచూ అంటూ ఉండే వారు.
కొందరిని చూసి ఎలా జీవించాలో నేర్చుకోవాలి. 
మరికొందరిని చూసి ఎలా జీవించకూడదో!

మంచికీ చెడుకి నడుమ ఉండే ఆ పారదర్శక  పరిధిని ,
పరిమితులను అర్ధం చేసుకోవడంలోనే జీవితం ఆవిష్కరించబడుతుంది కదా...?
ఆ పరిమితులను అధిగమించే ప్రయత్నమే ,
ఆ ప్రమేయాలను ఎదురొడ్డి నిలబడే పోరాటమే కదా...
జీవితం.

మంచి ని పెంచుకోమన్నారు ,
చిన్న చిన్న సంతోషాలతో జీవన  వైవిధ్యాన్ని  ఆనందించడం  ఎలానో జీవించి చూపారు.
అందరిలోనూ ఎంతో కొంత మంచి ఉంటుంది.  దానిని పచ్చ బరిచేందుకు ప్రయత్నించ మన్నారు.
 ఆ ప్రయత్నాలలోనే , ఆ ప్రయాసలలోనే ,

Rishi Valley School, Dr.KumaraSwamy, Dr.Radhika Hegberger ,
Raghuveeraa Reddy garu, Kotapati  Murahari Rao garu and me.

కొద్దో గొప్పో చెడును కూదా
భరాయించేస్తూ,
చీకటిని అంగీకరించేస్తూ,
కాపట్యాన్ని క్షమించేస్తూ  ...
మిరుమిట్లు గొలిపే వెలుగు సత్యాలకు గుడ్డి వాళ్ళయినట్లయ్యింది.

స్థితిగతులేమిటో తెలుసుకొని మెసలమన్నారు.
ఇవాళ్టి  స్థితేమిటి ? ఎటు వైపు గమనగతి సాగుతోంది? తెలివిడి తో మెలగమన్నారు.

చిన్న గీత ముందు పెద్దగీత  ... చిన్నకష్టాల ముందు పెద్ద కష్టాలు.!

అయ్యో తండ్రీ,!
కష్టాలకు సుఖాలకు చిన్నాపెద్దలుంటాయా?

అయ్యో నాన్నా !
తప్పొప్పులకు తగ్గొగ్గులు ఉంటాయా ?

జీవితం పట్ల
బోలెడంత నమ్మకంతో...
నిలదొక్కుకొని  నిలబడేందుకు...
తిన్ననైన తోవలో సాగేందుకు..
ప్రయత్నం చేస్తూనే ఉంటాము.
మీ స్పూర్తి   .... మీ మూర్తిమత్వమూ
మా తోడురాగా.

సజల నయనాలతో...
సజీవ జ్ఞాపకాలతో !
***
All rights @ writer. Title,labels, postings and related copyright reserved.

సన్ను ... మూను...కుసింత పెట్రోల్ !!!

 ఇవ్వాళ  మా  బుజ్జి పిల్లలకు సూర్యుడి పాఠం చెప్పబూనాను.

మా కోసమేనా అన్నట్లు  ,

పొద్దుటే Young World ముఖ చిత్రం.

భూమి నుంచి మంగళ గ్రహానికి పంపిన ఉపగ్రహ చిత్రం .  

దాని తోక వైపు నుంచి!
మామూలుగా మాట్లాడుకొంటూ ,

పాఠాలాడుకొంటాం కదా…

అలాగే  అడిగాను

” మొన్న మన వూరి నుంచి పంపిన రాకెట్టు  

అకాశంలో పై పైకి పోతూ పోతూ ఉంది కదా ,

Mangalyaan ! BY Md.Tasneem (3yrsOld)

మరి ఆ రాకెట్టు లో పెట్రోల్ అయిపోతే ?  “  అని.

" మరి మన కార్లో స్కూటర్లో పెట్రోల్ పోసుకొంటాం  కదా అప్పుడప్పుడు ,

ఇప్పుడా రాకెట్టులో పెట్రోల్ ఎవరు పోస్తారు ?"అని.

ఇక, మా చిట్టిబుర్రలు చకచకలాడి గబగబ చెప్పారు.

తలకొక సమాధానం వచ్చేసింది.

ముందే  బోలెడంత పెట్రోల్  పోసేసి పంపామని , కనిష్క అంటే,

మేఘాల మీద నిల్చుని పెట్రోల్ పోస్తానని  అక్షర అంది. 

Mangalyaan , Akshara ( 3yrs Old)

పక్షి లాగా ఎగెరెళ్ళి పెట్రోల్ పోసేసి తిరిగొస్తామని. హృతికేశ్ అన్నాడు.

ఇంకో రాకెట్లో ఎగెరెళ్ళి కుసింత పెట్రోల్ వంపేసి వస్తామని , ఆదిత్య అంటే..

వాన నీళ్ళు పోసినట్టుగా ఆకాశంలో పెట్రోలు వానలు  పడుతాయని, గుణ అన్నాడు.
ఒక పైప్ పెట్టి పంపామని… ఆకాశంలో అక్కడక్కడ పెట్రోల్ షాపులు ఉంటాయని.డబ్బులిచ్చేస్తే 

ఆ పైప్ లో  పెట్రోల్ పోస్తారని. అన్విత అంది.

ఇలా తలా ఒక మాట.

భలేగా చెప్పారు.

నేనన్నాను కదా.

అవేవి కావు.  సూర్యుడు పోస్తాడన్నాను!

వెంటనే అందరూ అంగీకరించేసారు?  కానీ ఎలా?

ఏముందీ ..

అప్పుడు నేనా ఉపగ్రహం బొమ్మను , దాని తోక మీద ఉన్న అద్దాల పలకలను చూపించాను.

అవి సూర్యఫలకాలు (" సోలార్ ప్యానెల్స్ " )

అప్పటికే , మా పిల్లలకు సూర్యుడి శక్తి (energy) కాంతి ( light)  ..
ఇలాంటి పదాల పరిచయం అయిపోయింది.

ఇక ఇప్పుడు వాళ్ళకి ఒక విషయం అర్ధమై పోయింది .

ఆఖరికి మనం పంపిన ఉపగ్రహానికి కూడా శక్తి నిచ్చేది సూర్యుడే... అని.

వినదగునెవ్వరు చెప్పిన ...విని ఊరుకోవడానికి వాళ్ళేమీ "నిశ్శబ్దం!" చట్రంలో  పెరుగుతూ ఉండే అలాంటి ఇలాంటి పిల్లలు కారు కదా!

అక్షర చటుక్కున అడిగింది.

 “” అందరికీ ఎనెర్జీ సన్ను కదా ఇస్తాడు. మరి మూన్ ఎందుకు సన్ను రాగానే వెళ్ళి నిద్దర పోతాడు ? మూను కి ఎనెర్జీ ఎవ్వరిస్తారు? మూను కి ఎనెర్జీ లేక పోతే  స్ట్రాంగ్ గా అవ్వడు కదా? నేను కూడా పొద్దున్నే సన్ను రాగానే నిద్దర లేస్తా. మూనుకి ఎనెర్జీ ఎట్లా? చిన్నగానే అయిపోతాడా ? పెద్దగా  అయిపోడా ?   "

***

ఇక, ప్రశ్నలు కొనసాగుతూనే పోయాయి.

ఊపిరాడకుండా.

సమాధానం కోసం ఆగకుండా.

జవాబులు ఏమైనా ఉన్నాయా ?

***
కార్తీక పౌర్ణమి అందాలను ఆనందించేప్పుడు .. 
మా బడి పిల్లలకు జవాబులేమైనా దొరుకుతాయేమో చూడండి మరి !
***

All rights @ writer. Title,labels, postings and related copyright reserved.

చినుకులా రాలి

మా పిల్లలకు నచ్చినవీ...
మా పిల్లలు మెచ్చినవీ...
కొన్ని వాన చినుకులు!
అన్నట్లు ,
కొన్ని రచనలు స్వయంగా వారు చేసినవే !

బుడుగో బుడుగో

http://prabhavabooks.blogspot.in/2013/11/blog-post_17.html

అప్పుడు వచ్చే వర్షం

http://prabhavabooks.blogspot.in/2013/10/blog-post_25.html

వర్షమై రావమ్మ

http://prabhavabooks.blogspot.in/2013/10/blog-post_22.html

వర్షాలమ్మా వర్షాలు

http://prabhavabooks.blogspot.in/2013/10/blog-post_19.html

వర్షపు చినుకా!

http://prabhavabooks.blogspot.in/2013/10/blog-post_17.html


All rights @ writer. Title,labels, postings and related copyright reserved.

కొత్తగూడెం ఫర్మానా !

ఉండబ్బా! కాస్త ఈ బొమ్మేసి వస్తా !  

నవంబరు నెల రాగానే ,..

 ఎక్కడెక్కడి పిల్లలు ...

ఆ పిల్లలను వెన్నంటి ఉండే అమ్మానాన్నలు, పంతుళ్ళు పంతులమ్మలూ, బడులూ సంస్థలు ...

బోలెడంత హడావుడిగా "కళ కళలాడుతూ" ఉంటారు.

బ్రష్షులు కడిగేస్తూ.  పెన్సిళ్ళు చెక్కేస్తూ.రంగులు కలిపేస్తూ. కాగితాలు పులిమేస్తూ

అంతేనా, పాటలు పాడేస్తూ. ఆటలు ఆడేస్తూ.

నాట్యాలు చేసేస్తూ.నాటకాలు ఆడేస్తూ. సినిమాలు చూసేస్తూ.

బహుమతులు సాధిస్తూ. కానుకలు పోగేస్తూ.

చేయ గలిగిన వారికి చేయగలిగినంత !

అవునండి.

పిల్లలపండుగ రోజులివి!

ఏడాదంతా ఏమరుపాటుగా ఉన్నా , అంతోఇంతో పిల్లలలోని సృజనశీలతను గుర్తించాలనీ,

ప్రోత్సహించాలనీ, గౌరవించాలనీ....

 ఎందరో అనుకొనే రోజులివే.

సరే, ఆ విషయం అలా ఉంచేసేస్తే,

మా చిన్నతనాన మా వూల్లో రాములవారి పెళ్ళి జరిగేది. ప్రతి  వేసంకాలం.

వూరు వూరంతా నడుం బింగేది.

చెరువు గట్టున ఖాళీ స్థలంలో పందిళ్ళు వెలిసేవి.

గుంజలు ఇచ్చేవారు గుంజలు ఇస్తే,వాసాలు తెచ్చేవారు వాసాలు తెచ్చేవారు.

తాటాకులు కొట్టుకొచ్చేవారు తమ పొలం గట్లెమీది చెట్లు కొట్టుకొచ్చేవారు.పురికొసల దగ్గర నుంచి దబ్బనం దాకా ఎవరో పిలిచి చెప్పినట్లు ఎవరిపాటి వారు ఎవరు తీసుకురాగలిగింది వారువెంటపెట్టుకుని వచ్చారు.

 పాలుపెరుగు , ఉప్పు పప్పు , పెరట్లో కాసిన కాయగూర, పొలాన పండిన కొత్త పంటా,

ఎవరికి తోచినంత వారు తెచ్చి వంట పందిట్లో చాప మీద గుమ్మరించే వారు.

గరిటె తిప్పినమ్మ గరిటె తిప్పతే, అన్నం వార్చే పెద్దమనిషి అన్నం వార్చేవాడు. ఇక అమ్మలక్కల సంగతి  చెప్పక్కరలేదు. సందడే సందడి !

కత్తిపీట చేతపట్టుకొని ఒకరొస్తే, గుమ్మడికాయ మోసుకొంటూ మరొకరు వచ్చేవారు.  కూర్చునే పీటలు ,పరుచుకొనే వెదురు చాపల దగ్గర నుంచి వండే కాగుల దగ్గరనుంచి వడ్డించే విస్తరి దాకా ..ఎసట్లో బియ్యం నుంచి వండి వరిగడ్డీ పై వార్చిన వేడి వేది అన్నపురాశుల దాకా, పరమాన్నం నుంచి గారెలు పూర్ణాలదాకా .... వడపప్పు ,చలిమిడి  కొబ్బరి ముక్కలతో పాటు సిద్ధం చేసి ఉంచి, పానకం బిందెల దాకా.. అబ్బో..చెపుతూ పోతుంటే రామాయణమై పోయేట్టుంది!

ఇక, ఎవరైనా కాస్త  ఏమరుపాటుగా ఉంటే,

 “ ఒరేయ్ , ఆ వాగొడ్డు చిట్టెమ్మ గారి చిన్నబ్బాయ్ కనబడలేదేట్రా... ఊళ్ళో ఉన్నాడా? ఎళ్ళి ..ఇట్టా కేకేసుకురా!"

అంతే...!

ఇక  అతను రాకుండా ఎక్కడికి పోతాడు?

ఇక అత్తాకోడళ్ళ వ్యహారాలు  కూడా చూడాల్సిందే,

“ అక్కాయ్ మరే... మన కాలువ గట్టు శేషాయమ్మ చిన్న కోడలిని చూశా...బీరకాయ చేదన్నా చూడకుండానే , పచ్చడి నూరేసిందంటగా!" బుగ్గలు నొక్కుకొంటూ ఒకావిడ ఉవాచ.

" అయినాగానీ  ఆమ్మాయ్ ..అట్టాగేనంటే పులుసులోకి ముక్కలు కోసేది ?"”

కొత్త కోడలిగారికి ట్యుటోరియల్ ప్రారంభం!

కావిడి భుజాన వేసుకొని కాలువ నీళ్ళు తెచ్చి పోసేవాళ్ళు పోస్తుండగా, పానకం , వడపప్పు కొబ్బరిముక్కలను అల్లరిపిల్లల బారి నుండి కాపాడే వారు కాపాడుతూ ఉండే వారు.

ఊరబంతులు. వంటలు వడ్డనలు .

ఎంతో సరదాగా ఉండేది.

ఎవరికి వారే వాళ్ళింట్లో అమ్మాయి పెళ్ళా అన్నంత హడావుడి. సంబరం. సంతోషం.

అదండీ దేవుడి పెళ్ళికి ఊరంతా సందడి!.

ఇదంతా మీకు అభూతకల్పనలాగానో .. ఏ "రైతుకుటుంబం"" పల్లెటూరి పిల్ల" తరహా పాత సినిమా క్లిప్పింగ్ లాగానో అగుపడవచ్చు బహుశా!

అందులోనూ ఈ మధ్యనే వీధివీధిలో వినాయకచవితి పందిళ్ళు సృష్టించిన  అర్హ్ద శబ్దకాలుష్యాల వడదెబ్బ నంచి ఇంకా తేరుకోక పోతిమి!

ఇచ్చిన చందాలు  పారుతోన్న నీళ్ళలోకి విసిరేసిన చిల్లరనాణాల్లా ఎటుబోయాయో!

                

  బాలోత్సవ్ లో బొజ్జగణపయ్య ఊరేగింపు

రికార్డు డ్యాన్సులు .. సినిమాపాటలు , మందులచిందులు ,వగైరాల మధ్య పాపం ఆ బొజ్జ గణపయ్యే బిక్కచచ్చిఫోయి,కిమ్మనకుండా వూరిచివరి కంపుచెరువులో మునిగిపోయాడు!పోన్లేండి ఎవరి పుణ్యాన వారు !

ఇంతకీ, ఈ పిల్లల పండుగ పూట నేను చెప్పొచ్చేదేంటంటే..

అచ్చంగా మా చిన్నతనాన మేమెరిగిన ఆ అచ్చమైన పల్లెల్లో రైతుల సంస్కృతి లోని నిబద్దత, ఉమ్మడి భావన, సమిష్టి కృషి, క్రమశిక్షణ, మర్యాద, మనిషుల పట్ల గౌరవం ఇవీ అవీ ఇంకెన్నో ఒక్క చోట కుప్పజేసి చూసినట్లయ్యైంది. మరుగై పోయిన ఆ వ్యవసాయ సంస్కృతి మళ్ళీ కనబడింది. మన కొత్తగూడెంలో!బొగ్గు గనుల్లో పుట్టిన విద్యుత్ తేజం ...ఏమేరుగనంట్లు రాష్ట్రమంతా విస్తరిస్తొంది! 

కాదు కాదు ... రాష్ట్రాన్నంతా తనలోకి సమీకృతం జేసుకొంది

!ఒకటా రెండా ఇది ఇరవై రెండేళ్ళ సంస్కృతి!

 ఇంతటి మహత్కార్యానికి మూలకర్త డా.రమేశ్ బాబు గారు  . వారుఎప్పుడు మైకు ముందుకు  వచ్చినా అమ్మో మరొక ఉపన్యాసమేమో అని అనుకుంటామా, ఆయన ఎలాంటి ఉపోద్ఘాతం లేకుండా ఒక కథ చెప్పడం మొదలెడతారు!

 పిల్లలని గౌరవించడం, ఆప్యాయంగా చూసుకోవడం ఆయన లోని పసితనాని పచ్చబరచి ఉంచాయేమో !

డా.నరేంద్ర గారు,శర్మ గారు, ఒకరా ఇద్దరా .. ఆ వూరు వూరంతా నడుం బిగించి అక్కడ నిలబడతారు.

ప్రతి ఇల్లూ వచ్చిన అథిథులను అక్కున చేచుకొంది.

మాధవరావు గారు నడుం బిగించి , వచ్చిన ప్రతి బిడ్డకు వారి వెంట ఉన్న పెద్దలకు ,వేడి వేది కమ్మటి భోజనం వడ్డిస్తూ ఉంటారు.

 అలాగని వారేదో పాకశాస్థ్ర నిపుణులనుకొనేరు. వారొక బాధ్యత గల బిజీ  చార్టెడ్ అకౌంటంట్ !

 రమేశ్ గారేమో శస్త్రవైద్య నిపుణులు.నరేంద్రగారు ప్రముఖ వైద్యులు.

ప్రతి వారి వారి రంగాల్లో తల మునకలయ్యేంత  పనుల్లోమునిగిపోయే వారే!

అన్ని ఊళ్లలాగానే కొత్త గూడెం లోనూ ఒక ఆఫిసర్స్ క్లబ్ ఉండడం ,

ఆ వూరి పెద్దమనుషూలంతా చేరి పేకముక్కలు కలపడం ,

అది కుటుంబాలపై చీకట్లను గుమ్మరించడమూ ...

మామూలుగానే జరుగుతూ ఉండేది. 

అక్కడున్న టెన్నిస్ ,షటిల్ కోర్టులతో పాటు, మంచోచెడో  అనేక మంది  మగవాళ్ళంతా ఒక చోట చేరేవారు. ఈ  నేపథ్యంలో   డా.వాసిరెడ్డి రమేశ్ గారు  ఆ క్లబ్ కు సెక్రటరీగా  ఎంపిక కావడం ,వారిలో ఒక ఆలోచన రావడం. , వారు సభ్యులందరినీ  నచ్చజెప్పి,  పేకాటలో వచ్చిన వార్షిక ఆదాయంలో  కొంత పిల్లలకై వెచ్చిచేట్టుగా అందరినీ వప్పించడమూ.. ఆ పై అంచలంచెలుగా  క్లబ్ ప్రాంగణం.... ఈ నాడు సుమారు పదమూడు వేల మంది పిల్లలు వారి అమ్మనాన్నలు ఉపాధ్యాయులు కళకళలాడుతూ తిరుగాడిన , ఒక అద్బుత  కళాక్షేత్రంగా  రూపొందడం .. ఇదంతా జగమెరిగిన  సత్యం!

   ఆట విడుపు

అందుకేనండీ , వేమన్న ఘంటకొట్టి మరీ చెప్పింది! 

పురుషులందు పుణ్య పురుషులు వేరయా అని. 

ఎవరు ఎలాంటి మార్పుకు స్పూర్తి అవుతారో ...

ఎలాంటి ఉదాహరణలుగా నిలబడుతారో ..!

వారి సంస్కారానికి  ఇలాంటి కార్యక్రమాలొక ఒక ప్రముఖ  ప్రకటనే కదా!

డా. వాసిరెడ్డి రమేశ్  గారి కీ వారి బృందానికి జేజేలు. 

మాధవ రావు గారికి ధన్యవాదాలు.
అన్నదాతా సుఖీభవ అన్నట్లు.                                                                                                                              
కొత్తగూడెం వాసులందరికీ ...నమస్సులు.

ఇది మీ సభ్యతా సంస్కృతి.!

పదికాలల పాటు పచ్చగా సాగాలని కోరుకొంటూ...

పిల్లలపండుగ శుభాకాంక్షలు.

**

 ఏమండోయ్ ! వినబడుతోందా?

అయ్యలారా...

అన్నలారా..

మరి మీరిది విన్నారా?

మీ వూరి క్లబ్బు ను ఏమి చేయదలుచుకొన్నారు?

తరతరాల బూజు దులపడానికి నడుం బిగించ గలరా మహాశయులారా....?!?

అదే మన కొత్తగూడెం వాసులు మనకు పంపుతున్నా ఫర్మానా !

వేలాది చిట్టిచేతులలో వారు పెట్టి పంపిన నిమంత్రణ్ ! 

తరువాయి కార్యక్రమం మీ ఇంటినుంచే ప్రత్యక్ష ప్రసారం!  మీరే కర్తా కర్మా క్రియా ! 

మరొకమారు ,పిల్లలపండుగ జేజేలు!

ఊరుకేంచొచ్చినా ! 

రండి రండి రండి! దయ చేయండి!
                                                తమరి రాక మాకెంతో ఆనందం సుమండీ! 

Add caption

ఏం చేద్దామబ్బా ?

 





                                                 

రిషీవ్యాలీ పల్లెబడి పిల్లల తోలుబొమ్మలాట  

రిషీవ్యాలీ పల్లెబడి పిల్లలతో ఉపాధ్యాయులతో
,డా.వాసిరెడ్డి రమేశ్ గారు, ప్రఖ్యాత సినిమా దర్శకులు బి.నర్సింగ్ రావు గారు,వారి శ్రీమతి. 

బాలోత్సవ్ 201 ముఖ్య అతిధి చిన్నారి  రచయిత్రి నిధి ప్రకాష్.

ప్రకృతి ప్రేమికులు రాయి వెంకటప్ప గారి ఔషధ మొక్కల ప్రదర్షన , పంపిణీ.
***

All rights @ writer. Title,labels, postings and related copyright reserved.

“ చీకటివెలుగుల రంగేళీ... ”

10.9.1990

"అదేంటి దీపావళి వెళ్ళాక.. తీరిగ్గా పాడుతుందీవిడ "అని అనుకుంటున్నారా మీరు ?
పరవా లేదు లేండి. నేనేమీ అనుకోను.

అయినా ,అనుకున్న వారికి అనుకున్నంత !

ఒక్కోసారి , 

ఏదైనా అనుకున్నామనుకోండి..

అంతో ఇంతో జరిగేదాకా ఊరకుండలేం కదా..!

ఆ తలపు  వండ్రగిపిట్టలా మనను తొలిచేస్తూ వుంటుంది .

 ఒకానొక రోజు నాకెందుకో మా బుజ్జితల్లితో ఫోటో తీసుకోవాలని బుద్ధి పుట్టింది!

అలా ఇలా కాదండి.

అసలు సిసలు నలుపుతెలుపు ఫోటో !

మనుషులన్నాక ఇలాంటి చిన్న చిన్న అచ్చటముచ్చటలు ఉండక పోతాయా? 

అప్పటికి నెల్లూరు తూర్పెటో పడమర ఎటో తెలియదు నాకు.

గాంధి బొమ్మ  దగ్గర నుంచి తిన్నగా నడుచుకొంటూ వెళితే , వరసగా దుకాణాలు.అదేనండి, కాపు వీధి అంగళ్ళు. 

ఒక్కో అంగడి దాటుకొంటూ వెళ్ళామా..సీమా సెంటర్, ఆ పై లస్సి  సెంటర్,.. ఇంకాస్త ముందుకెళితే నర్తకి సెంటర్. ఈ మాత్రం పరిసర జ్ఞానం నాకు అబ్బింది,.సినిమాల పుణ్యాన అనుకొనేరు.

 కాలు కదిలించాలంటే, అప్పట్లో మరీను, అలా  వీధుల్లో విహరంచడమే అన్న మాట. ఇక, ఈ వూరి వారంతా వారి వారి శక్త్ కొద్దీ చిన్నపెద్దా గుంపులు తయారు చేసుకొని , వీధి మధ్యలో నిలబడి మరీ...విరివిగా కబుర్లను పోగేస్తూ ఉంటారని వినికిడి.

నెల్లూరు పురవీధుల్లో ఒక ప్రముఖమైన వార్త వ్యాప్తిలో ఉన్నది.

ఎంతటి రహస్యంగా నైనా.. . ఈ సెంటర్ లలో ఏదో ఒక దాంట్లో నిలబడి , దారి పక్కని  బండిపై , కారం దోస కరకర లాడిస్తోనో.. కాఫీ చప్పరిస్తూనో ..గొణిగినా..గుస గుస లాడినా...చాలు. ఆ వార్త సాయంకాలపు సముద్రపు గాలిలా  జిల్లా అంతా  వ్యాపించేస్తుందనీ తెల్లారే పాటికి.

అందుచేత , నెల్లూరీయులు బోలెడంత డబ్బు ఆదా చేసుకంటారనిన్నీ.. .మరొక చోట ప్రచారమాధ్యమాలపై వెచ్చించేదంత . !

సరే, ఆ సంగతి అలా ఉంచండి.

అలా , నాకు ఒక ఫొటో తీసుకోవాలని అనిపించడం ఏమిటి ..గబ గబ  వంట చెసుకొనుకొని.. కుంకుడు కాయలు నానేసి ...మా అమ్మాయికి తలకు పోసి, , అమ్మాయి కి నీలం రంగు బుట్ట చేతుల కొత్త గౌను తొడిగాను. 
పొద్దు బారెడడయ్యింది

.మా అమ్మాయేమో , కళ్ళకు కాటుక దిద్దనియ్యలా. జుట్టు లో దువ్వెన పెట్ట నిచ్చింది కాదు. 

కళ్ళల్లో పడ్డ కుంకుడురసం ప్రభావం ఏమో , ఒక్క పెట్టున ఏడుపు . 

గుక్క పట్టుద్దేమోనని. కిక్కురుమనకుండా..ఆమె కాళ్లకు తొడగాల్సిన మేజోళ్ళు మాట పక్కన పెట్టేసి, ఆవిడ సరంజామానంతా  ఒక బుట్టలో పెట్టుకొన్నా. మరో జత గౌన్లు ,పాల సీసా,ఆడించి నవ్వించడానికి  ఆవిడ గారి గిలకలు వగైరాలు  సర్దుకొన్నా.

నేనేమో , పసిడి పచ్చ రంగు ఖాదీ సిల్కు చీరను , ముదురాకు పచ్చ జాకెట్టును  జతచేసుకొనే సరికి, పొద్దు తెగ పెరిగిపోతోంది.  అక్కడికీ , ఆకుపచ్చ పూలగాజులు వేసుకొందామనుకొని తీసి పెట్టడడం వీలవలా

బాగానే ఉంది. మరి ఎక్కడికని వెళ్ళాలి..?

మా ఇంటి పెద్దమనుషులు నా కన్నా వూరు కొత్త జేసిన వారు !

ఎండ, వేడి మరింత పెరిగి పోయాయి. పైనుంచి ,అనుకొన్న కార్యక్రమం ముగించి వచ్చి , పాపకు భోజనం పెట్టాలి కదా?

పక్కింటి పార్వతి ఆ మధ్య ఒక రోజు ఆ దారిన వెళుతోంటే అన్న మాటలు గుర్తొచ్చాయి. 

రాజనాల నుంచి రమణా రెడ్డి గారి వరకు .. వాణీశ్రీ  నుంచి చిరంజీవి వరకు అందరి ఫోటోలు తీసిన ఏకైక స్టూడియో “ మై స్టూడియో ” అనీ.

ఇందుమూలంగా నాకు తెలిసిందేమిటంటే , ఆ స్టూడియో చరితాత్మకమైనదనీ.

ఆ పార్వతి తోడొస్తుందేమో నని కేకేసా. అప్పటికే బడికెళ్ళి పోయింది. 

పాపని భుజానేసుకొని, బుట్టని చేతబట్టుకొని రిక్షా ని కేకేసా.

చెప్పగానే తెలుసు తీసుకుపోతానులెమ్మని భరోసా ఇచ్చేసిన పెద్దమనిషి రిక్షానే ఎక్కా.

ఇక మా అమ్మాయి, తలారా స్నానం చేసి ఉంది కదా ...అలవాటు ప్రకారం నిద్రలో మునగ బోయింది.

ఆ పై  ఆమె నిద్ర లేచేది మధ్యహ్నం ఒంటి గంటకే. ఈ నడుమ ఎంత హడావుడి జరిగినా ,ఆమెని

కదిలించడం ఎవరి తరం  కాదు
 మా నెల్లూరు రిక్షాల గురించి చెప్పుకోవాలి. 

అటూ ఇటూ ఆరేడు అంగుళాలు ఉండదు సీటు. ఎట్లా కూర్చుంటాం పిల్లల్నెత్తుకొని? 

అప్పటికి ఆటోలన్న ఆలోచనే లేదు.  

అయిందేమో అయిద్ది లెమ్మని  ముందుకెళ్ళాం. ఓ పక్క నిద్ర  నిద్ర ముంచుకొస్తున్న మా అమ్మాయి ముఖాన్ని నా భుజాన  వాల్చేస్తోంది ! 

రిక్షా కుదుపులు.. వళ్ళంతా చెమట్లు .. ఉప్పుగాలి ...  గాలిలో తేమ...చిర చిర .

ఇంతా జేసి, మా ఇంటి నుంచి  గాంధీ బొమ్మను దాటి. పట్టుమని పది నిమిషాలు సాగిందో  లేదో , ఠకామని  

ఒక్క కుదుపుతో రిక్షా ఆపి ,దిగమన్నట్టుగా గంట కొట్టాడు. 

 పాపను ఎత్తుకొని దిగి చూస్తే ఎక్కడా స్టూడియో ఉన్న ఆనవాళ్ళు కనబడలా. 
 నడి వీధి లో నిలబడి ఉన్నా.    నన్ను వదిలేసి ఆ రిక్షా పెద్దమనిషి చక్కా పోయారు! 

పాప ను భుజాన, బుట్టను చేతిలో పట్టుకొని..మనుషుల గుంపుల్లో ..  చుట్టూ వెతుకుతూ నడుస్తూ పోయా. 

సీమా సెంటరు కు చివర లస్సి సెంటర్ కు మొదట్లో ఒక మిద్దె మీద ఒక ఫొటొ స్టూడియో ఉన్న ఆనవాళ్ళు!

హమ్మయ్య! 

 గబ గబవెళ్ళ బోతే  ,అడ్డంగా దూసుకొస్తోన్న వాహనాలు.ఈ హడావుడికి  మా అమ్మాయి భయంతో కరుచుకు పోయి  , పంచకల్యాణి ని ఎక్కి నట్టు నన్ను తన కాళ్ళతో అదిమి పట్టుకొంది.

 తలలోంచి చెమట్లు ..ముఖాన విరుచుకు పడుతున్న ఎండ .  వళ్ళంతా జిడ్డు.
 తీరా అక్కడికి వెళితే పైకి ఎక్కడానికి మనిషి పట్టేంత సందున్న నిలువుమెట్లు.. పైకి ఎలా ఎక్కానో..!
సవారి చేస్తున్న చిట్టిరాణీ గారిని జారుతున్న బుట్టను ...ఎలా సమ తూకం వేసుకొన్నానో ..గుర్తు లేదు కానీ.. 

పైకి చేరుకొన్నా. 

హమ్మయ్య!

తీరా అక్కడికి వెళితే అక్కడ ఎవరూ ఉన్న అలికిడే లేదు.

ఊసురో మంటూ .. నిలబడి పోయా.అక్కడి ఇరుకుకుగది ..ముందున్న అద్దాల్లోంచి   సావిత్రి  వాణిశ్రీ  లతో పాటు .. ఆర్ .నాగేశ్వర రావు ఫోటోలు !    మేము తప్ప మరో పురుగు లేదక్కడ! బిక్కు బిక్కు మంటూ .. ఎవరైనా వస్తారేమో నని కాసేపు దిక్కులు చూసా.
మా అమ్మాయికిక చిరాకు ఆపై , నిద్ర ముంచుకొచ్చేసాయి.

పై నుంచి, చెమట .జిడ్డు.   

ఇంత ప్రయాసకోర్చింది  వొట్టిదేనా ....తెగ నిట్టూర్చా.

వేచి ఉండేనత స్థలం లేదక్కడ. సన్నని బాల్కనీ . ఇక ఇంటి ముఖం పట్టబోయే క్షణాన ,

మా అమ్మాయిమణి ఇక నా జుట్టుపీకి ,బయటకు పోదాం పదమని చూపిస్తూ ...ఏడొన్నొక్క రాగం తీయబోయింది. ఆవిడ గారి నిర్వాకం పుణ్యాన ఆ  ఎవరో మెట్లెక్కి  వచ్చారు. 
విషయం తెలుసుకొని స్టూడియో మనిషిని పిలుచుకొని వచ్చారు .
 ఇక మా అమ్మాయి భీష్మించేసింది. 

ముఖం బిగబెట్టి, నిద్ర ఆపుకొని , పంచకల్యాణిని డొక్కలో నాలుగు తన్నులు తన్ని...!!!

అతను ఒక్క మాటా  నాన్చకుండా  ..నేరుగా అన్నాడు..

" పాపను ఫోటొ తీయాలా ? మేం తీయలేం ! మా దగ్గర కలర్ కెమేరా లేదమ్మా.. "

"మీరే తీయ గలరు..అలా .. " సావిత్రి ని  వాణీశ్రీ ని చూపిస్తూ అన్నా. 
"అట్లాగా?" చిన్నగా నవ్వాడాయన.

" ఇప్పుడెవరికి కావాలమ్మా అదీ..? ఎవరైనా పాస్ పోర్ట్ ఫోటులు తీయించుకొంటారు  పరీక్షల ముందు. అంతే! "

""నాకు కావాలి. "

"పాపవా?"

మొహమాటంగా తలూపా. అమ్మలు పాపల కోసమే వస్తారు  కాబోలు !
నేనూ తీసుకొంటానని చెప్పలేక పోయాను. బిడియంగా నిల్చున్నా.

అక్కడున్న పౌడరూ , దువ్వెన ఏవీ మా అమ్మాయి అంటుకోనివ్వలా. 

పై నుంచి లైట్లన్నీ వెలగడం. కెమెరాలపై నల్లబట్టలు ! మా అమ్మాయి నన్ను మరింత అంటుకు  పోయింది .

"పద బయటికి" అంటూ మెట్ల వైపు చూయించేసింది. 
అక్కడున్న చెక్క కుర్చీ మీద కూర్చోపెడదామంటే ,కూర్చుంటేగా!

సరిగ్గా అప్పుడే, 
"అమ్మో ..అట్లా కాదు కానీ..మీరూ వచ్చి నిల్చోండి ! మా స్టూడియో లో ఇదే ఆఖరు నలుపు తెలుపు చిత్రం! " ఆయన ఏ భావం లేని గొంతుతో అన్నారు.

మా అమ్మాయి విజయోత్సాహంతో తలెత్తిచూసింది.

" మీరు కాస్త పాపను చూడ్డం మానేసి , ఇటు చూడండమ్మా" 
ఆయన తన సహజ గంభీర ధోరణిలోఅన్నారు.
కెమేరా  క్లిక్ మనింది.

వారం తరువాత ,ఇదుగోండి ఇలా మా చేతికొచ్చింది!

నిజమే, మాకూ అదే ఆఖరు నలుపు తెలుపు ఫోటో .అందులోనూ స్టూడియో లో. మళ్ళీ  " మై స్టూడియో "లేదు.నలుపు తెలుపు చిత్రమూ లేదు. !

ఇంతకీ ,మా అమ్మాయిమణి నిజంగానే మారాం చేసిందా?  తనతోకలిసి ఫోటో తీసుకోవాలన్న  నా మనసు లో మాట తెలిసిపోయిందా? 

ఏమో !

అప్పుడూ ఇప్పుడూ .... 
ఆఖరికి నాకు నచ్చినట్లు గానే చేస్తుంది.
అలా హఠం వేస్తూనే ! 

***

ఆమె బాటంతా చీకటులెరుగని వెలుగులతో నిండాలని అనుకోవడం.

అమ్మ గానూ!

స్నేహంగానూ! !

మా ఇంటి చిట్టి డాక్టరమ్మకు పుట్టిన రోజు జేజేలు!

***
అవునండీ ! 
నిదానించి చూస్తే ,నలుపు తెలుపు చిత్రాల వెనుక ఎన్నెన్ని వన్నెలు దాగున్నాయో  కదా ?
అందుకే కదా ...
జీవిత చిత్రం చీకటివెలుగుల రంగేళీ అన్నదీ ఆ సినీ కవి ! 
***

All rights @ writer. Title,labels, postings and related copyright reserved.

"దీపాలోయ్ దీపాలు !"

"దీపాలోయ్ దీపాలు !"

తను తయారు చేసి, 
రంగులేసిన ప్రమిదను

తల మీద  కుదురుగా పెట్టుకొని, 

బిగ్గరగా కేకలేయడం మొదలెట్టాడు  సాయి లోకేశ్.

ఎవరో కూర్చోబెట్టి మరీ నేర్పినట్టు!

"దీపాలోయ్ దీపాలు !"

దొరికిందే సందని వాళ్ళ ప్రమిదలూ తెచ్చి ,

సాయి తల మీద పెట్టారు 

ప్రభవ ప్రబుద్ధవరాణ్యులు!

ఇక అంతే ,
కుదురూ లేదూ 
అదురూ లేదు!
















బెదరంటే అసలే ఎరుగరు కదా వీరు !
ఇక ,బడంతా తిరుగుతూ అందరూ ఒకరిని మించి ఒకరు కేకలు...దద్దరిల్లేలా.

"దీపాలోయ్ దీపాలు!"

ఎక్కడ వాళ్ళ హడావుడిలో  ఆ దీపాలు జారిపడితాయో ,ఎక్కడ అవి ముక్కలవుతాయో...ఎక్కడ వాళ్ళు నొచ్చుకొంటారేమేనని ..వాళ్ళ వెంట  పరుగులు పెట్టింది 

మేమూ!

ఆ పై ఏముంది?

ఉరుకులు పరుగులు.

ఒకరి వెనక ఒకరు.

ఇక, సందడే సందడి.

బడిలో కిష్కిందాకాండ!

దీపావళా మజాకా?

***

ఆ విశేషాలన్నీ మీరూ ఇక్కడ చూసి తరింతురు గాక ! 

Deepavali Deepam ... Pramida Prabhava

***

దీపం జ్యోతీ ..పరబ్రహ్మా..! 
దీపం జ్యోతీ ..జనార్ధనా..! 
దీపేన హరతే పాపః !
సంధ్యాదీపం నమో స్తుతే ! 

మీరు తలపెట్టిన ఆలోచనలు 
వెలుగుల బాటలో సాగాలని కోరుకొంటూ..
మీ ఇంట సంతోషాల
వెలుగులు వెల్లువెత్తాలనీ కోరుకొంటూ...

ప్రభవ పిన్నాపెద్దలు

Related Link: http://prabhavabooks.blogspot.in/2013/11/blog-post.html

All rights @ writer. Title,labels, postings and related copyright reserved.